Napawanie na gorąco

Napawanie na gorąco wykonuje się na częściach podgrzanych do temperatury 600-i-800oC W czasie napawania temperatura napawanego przedmiotu nie może ulec obniżeniu. Bezpośrednio po napawaniu napawany przedmiot należy wyżarzyć w piecu nagrzanym do temperatury 600-r-800°C, a następnie wolno studzić z piecem z szybkością nie większą niż 20-i-30oC/godz. W celu uniknięcia dużych naprężeń i pęknięć nie należy napawać więcej niż trzy warstwy. Przy napawaniu gazowym należy stosować płomień z nadmiarem acetylenu. Materiału rodzimego nie należy głęboko prze’ tapiać, lecz doprowadzić tylko do stanu powierzchniowego nadtopienia. Przy gazowym napawaniu korzystnie jest stosować odpowiednie topniki.

Materiałem zbliżonym nieco do stellitów są produkowane w kraju rurkowe pałeczki do gazowego napawania, oznaczone symbolem PNT (tabl. III), wypełnione węglikami wolframu o różnej ziarnistości zależnej od średnicy rurkowej pałeczki (ziarna od 0,5 do 7 mm średnice pałeczki 3-r-16 mm). Warstwy napawane pałeczkami rurkowymi PNT stanowią twarde węgliki wolframu w miękkiej osnowie żelaza. Materiałami stellitopodobnymi produkowanymi w kraju są elektrody Stel 1P (tabl. I) produkowane jako gołe pręty do gazowego napawania, a jako otulone do łukowego napawania (produkowane w Instytucie Spawalnictwa). Elektrody te mają następującą charakterystykę: rodzaj prądu – stały, biegun dodatni do elektrody.