Spoiny pachwinowe podłużne, stosowane przy połączeniu zakładkowym, obciążone siłą osiową, oblicza się przy założeniu równomiernego rozkładu naprężeń (rys. 10). Długość obliczeniowa spoin równoległych do kierunku działania siły nie powinna przekraczać 60 a, gdzie a – grubość spoiny Spoiny pachwinowe poprzeczne obciążone siłą osiową oblicza się podobnie (rys. 11) Spoiny pachwinowe łączące przekrój nie-symetryczny powinny być rozmieszczone tak, aby ich środek ciężkości pokrywał się ze środkiem ciężkości łączonego przekroju (rys. 12). W połączeniu spoinami pachwinowymi o przekroju prostokątnym, poddanemu zginaniu, oblicza się średnie naprężenie ścinające oraz od zginania, a następnie naprężenie maksymalne (rys. 13). W połączeniach elementów złożonych wykonywanych tylko spoinami pachwinowymi wypada duża ilość spoin ze względu na małe naprężenia dopuszczalne. Zmniejszenie ilości spoin uzyskuje się w połączeniach wykonywanych spoinami czołowymi łub o przewadze spoin czołowych. Jednak rozkład na-prężeń w spoinach o różnym odkształceniu się nie jest równo-mierny, a spoiny czołowe i pachwinowe poprzeczne zostają przeciążone (rys. 15). Z tych względów we wzorach przybliżonych naprężenia w spoinach pachwinowych podłużnych wykorzystane są tylko w 50°/o, przyjmując dwukrotne zwiększenie siły przypadającej na te spoiny. Obciążenie dla poszczególnych spoin oblicza się w przekroju złożonym o polu A i sile osiowej P, proporcjonalnie do pola przekroju części składowych Alt A2…