Cechą charakterystyczną spawania gorącym gazem jest sposób doprowadzania spawanych przedmiotów do stanu plastycznego przez nagrzewanie strumieniem gorącego gazu oraz stosowanie do spawania prętów spawalniczych [4, 5], podobnie jak przy spawaniu metali. Krawędzie elementów przeznaczonych do spawania obrabia ę w sposób podobny jak krawędzie spawanych płyt czy rur metalowych. Do cięcia płyt, rur i obróbki krawędzi można stosować te same. Typy spoin są różne, zależnie od rodzaju tworzywa. Na rys. 1 pokazano typowe spoiny stosowane do łączenia najbardziej rozpowszechnionych tworzyw termoplastycznych, tj. twardego 'CW i polietylenu. Do spawania w strumieniu gorącego gazu służą specjalne palniki ogrzewane elektrycznie grzałkami o mocy 250-=-350 W rys. 2). Przy pracy w zbiornikach metalowych lub zbiornikach mokrych stosuje się prąd o napięciu 24 lub 42 V. Palniki gazowe (rys. 3) opala się acetylenem, wodorem, gazem świetlnym lib butanem.
1 Gazem przenoszonym ciepło do strefy spawania może być kot (np. do spawania polietylenu lub poliamidów). Najodpowiedniejszym źródłem powietrza do zasilania palni- Iw jest dmuchawa dająca spręż ~50 cm sł. wody. Powietrze czerpane ze sprężarki zawiera zwykle niepożądane zanieczyszczenia w postaci mgły oleju smarowego i wody, ze względu nt co powinno być starannie filtrowane. Zużycie powietrza lub innego gazu zasilającego palnik wynosi 20-i-30 l/min.
Temperaturę gazu u wylotu końcówki palnika należy każdorazowo dostosować do własności spawanego tworzywa. Temperaturę można regulować albo przez zmianę przepływu powietrza, albo za pomocą wariaka lub opornicy suwakowej włączonej w obwód grzałki elektrycznej, a przy palnikach gazowych – przez zmianę dopływu paliwa gazowego. Najodpowiedniejsza temperatura gazu grzejnego do spawania PCW powinna się mieścić w granicach 175~210°C do spawania polietylenu – ~200°C. Polistyren i polimetakrylan metylu spawa się tą metodą rzadko.
W braku odpowiedniej dmuchawy lub sprężarki można czerpać powietrze lub gaz obojętny z butli stalowej, zaopatrzonej w zawór redukcyjny. Nie stosuje się do powyższych celów tlenu, nawet jeśli tworzywem spawanym jest trudnopalny polichlorek winylu. Tworzywa, które w podwyższonych temperaturach łatwo się utleniają, jak polietylen lub poliamidy, nie mogą być spawane w strumieniu gorącego powietrza. Takie tworzywo nagrzewa się gorącym gazem obojętnym, przeważnie azotem.