Elektrodę węglową pełną ustawia się pod kątem 50° d( powierzchni przedmiotu, następnie otwiera się sprężone powietrze i zajarza łuk. Po zajarzeniu łuku koniec elektrody należy natychmiast zagłębić w materiale, w przeciwnym bowiem razie luk jarzy się po powierzchni materiału i nie stapia dostatecznej jego ilości. Żłobienie następuje wówczas gdy koniec elektrody zagłębi się w materiale i zacznie topić pionową ściankę krateru, zaś powietrze odbijając się od dna krateru wydmuchuje płynny metal.
Parametry żłobienia powietrzno-elektrycznego są podane w rozdz. XXI, tabl. XXIII. Żłobienie powietrzno-elektryczne może być stosowane do wszystkich gatunków stali węglowych, nisko- i wysokostopowych oraz żeliwa. Żłobienie powietrzno-elektryczne stosuje się szczególnie do wycinania grani spoiny przed podpawaniem, do ukosowania brzegów blach, do usuwania wad powierzchniowych na półproduktach hutniczych i na odlewach.