zaobserwować na zgładach próbek, przy pomiarze twardości i prób udarności poszczególnych stref. Największa twardość występuje w strefie przejściowej od spoiny do materiału rodzimego, co wskazuje, że w tych warstwach nastąpił wzrost własności wytrzymałościowych i że w połączeniu spawanym sąsiadują ze sobą warstwy o różnej wytrzymałości.
ARONkielce.com.pl – szkolenia
Udarność w różnych warstwach połączenia spawanego wykazuje najniższą wartość dla warstw o najwyższej twardości. Wzrost wytrzymałości na rozciąganie wiąże się ze spadkiem własności plastycznych strefy przejściowej w połączeniu spawanym. Z tych powodów rozciągana próbka ze spoiną czołową zrywa się w materiale rodzimym, w którym następują większe wydłużenia i przewężenia przekroju poprzecznego, a nie w spoinie. Twardość strefy przejściowej jest wyższa w stalach o większej zawartości węgla, na skutek samoczynnego hartowania się. Proces utwardzania się strefy przejściowej przyspiesza się przy szybszym odprowadzaniu ciepła, przy spawaniu grubościennych elementów lub pod wpływem zimna, deszczu, wiatru.