Przyrządy zaciskowe utrzymują luźne części konstrukcji w określonym położeniu. W zależności od konstrukcji mechanizmu dociskowego znajdują w nim zastosowanie elementy śrubowe, dźwigniowe, dźwigniowo-śrubowe, klinowe i mimo- środowe. Głównym elementem zacisków śrubowych jest śruba dociskowa o gwincie trapezowym lub płaskim (rys. 3, rys. 4, rys. 5). Korpusy zacisków śrubowych muszą być sztywne. Mają one zwykle bardzo różnorodne kształty w zależności od przeznaczenia. Tego rodzaju zaciski są w użyciu bardzo wygodne dając znaczne siły dociskowe. W zaciskach dźwigniowych nacisk wywiera się zespołem dźwigni, stosunkowo szybko działającym. Wywarty nacisk jest w tym przypadku mały. Przykład zacisku dźwigniowego w stanie zaciśniętym i podniesionym podano na rys. 6. Zwiększoną siłę docisku można uzyskać przy zastosowaniu zacisków dźwigniowo-śrubowych (rys. 7). Zaciski dźwigniowo-śrubowe sprowadzają brzegi do właściwego położenia wzajemnego i utrzymują to położenie podczas spawania (rys. 8). Na elemencie, do którego dociągany ma być drugi element musi być przyspawane ucho, w które wchodzi zaczep umieszczony pod spodem dźwigni zacisku.
Przy łączeniu blach duże ułatwienie dają proste przyrządy klinowe o znacznej sile docisku i prostocie działania (rys. 9). Przyrząd taki składa się z wkładki oraz dwóch klinów przechodzących przez otwory we wkładce. Przez dobijanie klinów blachy zrównują się w jednej płaszczyźnie. Odmianą zacisków klinowych są zaciski mimośrodowe należące do bardzo ekonomicznych o szerokich możliwościach zastosowania. Przy prostej konstrukcji dają dużą siłę docisku, szybko i pewnie dociskają składane elementy. Zaciski mimośrodowe muszą być samohamowne. Profil mimośrodu może być kołowy lub też wykreślony wg spirali. Wadą mimośrodu kołowego jest mały skok i zmienny kąt wzniosu podczas obrotu, co ujemnie wpływa na samohamowność. Mimośrody wykreślone wg spirali mają jednakową zdolność hamowania na dowolnym odcinku (rys. 10 i rys. 11).