Pręty spawalnicze stosowane do wypełniania spoin są wytwarzane na wytłaczarkach z tego samego materiału co spawane przedmioty albo z materiału o składzie zbliżonym dJ składu materiału spawanego. Jedynie polimetakrylan metylu daje się spawać prętami z polichlorku winylu, a uzyskiwani przy tym wytrzymałość spoin bywa niekiedy większa, niż przy stosowaniu prętów z polimetakrylanu metylu.
Profesjonalna jednostka certyfikująca GQcert.com – oferujmy usługi z zakresu audytów i certyfikatów IFS.
Najczęściej spawa się prętami o przekroju okrągłym, średnicy od 2 do 4 mm z tolerancją ±10°/o. Przy automatyczny spawaniu twardego PCW [4] w strumieniu gorącego gazu (rys. 4) stosuje się pręty grubsze (o średnicy 4-f-6 mm).
W trakcie spawania twardego PCW pręt spawalniczy powinien być zawsze skierowany prostopadle do płaszczyzny spawanych płyt. Zasada ta nie obowiązuje przy spawaniu polietylenu. Do spawania elastycznych tworzyw termoplastycznych stosuje się niekiedy wytłaczane pręty o przekroju trójkątnym, lub paski o przekroju prostokątnym, o składzie takim samym albo podobnym do składu spawanego tworzywa. W opisanym przypadku do spawania, poza palnikiem, potrzebny jest przyrząd prowadzący i dociskający pręt do krawędzi spawanego przed-miotu (rys. 5). Dociskanie prętów wiotkich w sposób pokajany na rys. 6 nie jest możliwe.
Doprowadzenie do spawanego materiału i do pręta spawalniczego takich ilości ciepła, które pozwoliłyby nagrzać materiał równomiernie do wymaganej temperatury, jest zadaniem bardzo trudnym. Na skutek niskiej przewodności cieplnej tworzyw sztucznych, pod wpływem nieprawidłowego nagrzewania mogą powstać w różnych strefach materiału znaczne różnice temperatur. Aby ogrzać materiał na pewną głębokość do pożądanej temperatury, należy jego warstwę wierzchnią doprowadzić do temperatury wyższej, wkraczając niekiedy nawet w zakres temperatury rozkładu tworzywa. Najbardziej równomierne nagrzanie spawanej strefy osiąg się przez kierowanie strumienia gorącego powietrza lub gazu obojętnego pod określonym kątem do spawanej płaszczyzn! oraz przez wahadłowe ruchy końcówki palnika w płaszczyzn spoiny i pręta spawalniczego.
Krawędzie płyt przeznaczonych do łączenia spoiną czołom powinny być obrobione w sposób pokazany na rys. 7a. Obróbka wg rys. 7b jest niewłaściwa. Kąt, jaki tworzą zestawione krawędzie płyt o grubości do 5 mm, powinien wynosić a przy grubościach większych ~70°. Przed przystąpieniem do nakładania pierwszego pręta, spajane płyty należy starannie przymocować do podłoża, aby się de rozsuwały pod wpływem nacisku pręta. Zestawienie płyt patrz rys. 8. Przebieg łączenia płyt spoiną w kształcie V przedstawia rys. 9. Nacisk wywierany na pręt w trakcie spawania winiduru bądź netakrylanu metylu powinien wynosić ~ 20 kG/cm2. Przy spadaniu polietylenu i poliamidów nacisk ten może być mniejszy.