Rozkład naprężeń w połączeniu krzyżowym zależy tylko od kształtu spoiny (rys. 5). Najkorzystniejszy rozkład na-prężeń mamy w połączeniach wykonanych spoinami czołowymi z odpowiednio zukosowanymi krawędziami blach. Natomiast ze spoinami pachwinowymi w poszczególnych przekrojach spoiny spiętrzenia naprężeń są bardzo znaczne. Niezależnie od niekorzystnego rozkładu naprężeń w spoinach, po-łączenia krzyżowe są również niekorzystne przy siłach rozciągających. W poprzecznej przeponie łatwo powstają rozwarstwienia prowadzące do zniszczenia złącza. Natomiast przy obciążeniach osiowych ściskających lub siłach ścinających połączenia krzyżowe są dogodne.
Nierównomierny rozkład naprężeń powstaje w połączeniach również na skutek wadliwego wykonania spoin, które dają bądź w spoinie, bądź w materiale rodzimym ostre podcięcia w kształcie karbu usytuowanego poprzecznie do kierunku działania siły. W spoinach czołowych i pachwinowych wadami zewnętrznymi są brak przetopu grani i podtopienia materiału na brzegach spoiny (rys. 6). Wewnętrznymi wadami spoin są pęcherze, zażużlenia, brak wtopienia, kratery w spoinach pachwinowych i czołowych i podtopienia materiału na końcach spoin. Omówione wady wykonania, o ile nie zmniejszają znacznie przekroju poprzecznego elementu, nie mają większego wpływu na wytrzymałość, lecz tylko przy obciążeniach stałych. W konstrukcjach poddanych obciążeniom zmiennym wszelkie wady wykonania w kształcie karbów, prowadzących do koncentracji naprężeń, obniżają wytrzymałość połączenia.