Wyżarzanie odprężające ma na celu tylko zmniejszenie naprężeń własnych bez zmian struktury. W tym celu nagrzewa się cały przedmiot lub tylko strefy spawania do temperatury 600-ł-650°C, wygrzewa się w tej temperaturze, a następnie powoli studzi się, najczęściej razem z piecem.
Przy wyżarzaniu miejscowym strefy spawania wykorzystuje się proces nakładania się naprężeń własnych z różnych stref nagrzania. Palnikami gazowymi nagrzewa się warstwy materiału obok spoiny (rys. 10). Na skutek tego po ostygnięciu na osi spoiny powstają dodatkowe naprężenia ściskające, co w rezultacie prowadzi do ogólnego zmniejszenia wielkości naprężeń własnych (rys. lOc). Jednak miejscowe na-grzanie zwiększa szerokość strefy nagrzania i choć naprężenia, a głównie spiętrzenia naprężeń w tej strefie zmniejszają się, to jednak całkowita siła wynikająca z naprężeń i szerokości strefy nagrzania zwiększa się. To może spowodować zwiększenie ogólnych odkształceń konstrukcji i z tego względu należy dokładnie ustalać technologię wyżarzania. Miejscowe wyżarzania odprężające stosuje się do konstrukcji z blach o dużych wymiarach, jak zbiorniki gazu, cieczy, poszycia kadłubów itp. Odprężanie miejscowe przeprowadza się palnikami gazowymi, wg schematu pokazanego na rys. 11. Niektóre dane dotyczące odprężenia zwykłych stali węglowych, o wytrzymałości do 50 kG/mm2, zamieszczono w tabl. I.