Zasada zgrzewania płomieniowego jest niezwykle prosta (rys. 15). Dwa lub więcej wykrojów folii polietylenowej 1 układa się między prostymi i dobrze do siebie dopasowanymi szynami stalowymi 2 w taki sposób, aby krawędzie folii 3, wystające spomiędzy szyn, miały szerokość około 1,5 mm. Ogrzewanie wystających krawędzi bezpośrednio płomieniem z palnika gazowego 4 w kierunku strzałki 5 powoduje stopienie polietylenu dając spoinę w postaci przezroczystej nitki. Krawędzie polietylenu przeznaczonego do zgrzewania muszą być czyste.
Nazwą tą określa się metodę łączenia cienkich folii z tworzyw termoplastycznych, których nie udaje się zgrzewać metodą dielektryczną. Zasada zgrzewania impulsowego polega na doprowadzaniu ciepła do zgrzewanej strefy za pomocą nagrzewanej impulsowo cienkiej taśmy miedzianej przyłożonej do łączonych folii. Zależnie od grubości folii impulsy nastawia się na 0,1-M sek, po czym element grzejny, o małej pojemności cieplnej, natychmiast ochładza się. Dokładny opis metody – patrz W. Schrader [4],