Krawędzie płyt 1 przeznaczonych do złączenia obrabia si( pod kątem prostym. Płyty z dopasowanymi krawędziami układa się na poziomym podłożu 2, którym może być stół o starannie wyrównanej powierzchni. Płyta stołowa powinna mieć na całe, swej długości szczelinę 3 o szerokości ok. 8 mm. Wzdłuż te szczeliny umieszcza się najpierw jedną z płyt plexiglasu (na rysunku — prawą) i unieruchamia się ją za pomocą nastawne deski oporowej 4, a następnie dosuwa się drugą dopasowana płytę i sprawdza się, czy szczelina między zestawionymi płytami przypada pośrodku szczeliny 3 w płycie stołowej. Taśmę oporową 5, zawieszoną na hakach 6, której szerokość jest większa o 4-5 mm od grubości płyt spawanych, ustawia się za pomocą izolowanych uchwytów 7 między płytami plexiglasi w taki sposób, aby wąska strefa taśmy oporowej wystawała nad górną płaszczyznę zgrzewanych płyt na ok. l-j-1,5 mm. Stalowa sprężyna spiralna 8 utrzymuje stale taśmę oporową w stanie naprężonym. Prąd niskiego napięcia z autotransformatora 9 powinien nagrzewać taśmę do temperatury nie przekraczające 350°C. Wartość napięcia ustala się praktycznie w próbach wstępnych. Czas nagrzewania tworzywa wynosi kilka sekund. Po ustawieniu taśmy oporowej na właściwym poziomie i dociśnięciu jej do spawanych krawędzi przez nacisk na lewą płytę plexiglasu w kierunku strzałek 10, włącza się prąd, a po pojawieniu się w strefie spawania białego dymu (mgły) dwaj operatorzy, nie przerywając prądu, wyciągają taśmę oporową do góry za pomocą uchwytów 7, po czym wyłącza się prąd. Lewą płytę dociska się jeszcze przez 2-r- -=-3 min aż do ostygnięcia spoiny.
Spoiny uzyskane w o- pisany sposób nie wymagają żadnej dodatkowej obróbki. Taśma oporowa przed przystąpieniem do następnego zgrzewania powinna być na całej szerokości starannie oczyszczona. Opisaną metodę stosuje się m. in. do zgrzewania rur zwijanych z arkuszy plexiglasu. Podłoże na którym zgrzewa się rury, musi być oczywiście dostosowane do ich średnicy.