Twardość stopiwa przy napawaniu wymienionymi elektrodami zależy w dużym stopniu od warunków technologicznych napawania, w przeważającej jednak części jest obrabialne narzędziami skrawającymi. Najwyższą twardość uzyskuje się przy wielowarstwowym napawaniu na zimno. Przy jednowarstwowym napawaniu miękkich stali uzyskuje się znacznie niższą twardość, na skutek obniżenia koncentracji składników stopowych w napawanych warstwach. Przy napawaniu wielowarstwowym na zimno istnieje niebezpieczeństwo pojawienia się pęknięć i to tym większe, im więcej warstw si^ napawa i twardszymi elektrodami.
Przy napawaniu podgrzewanych części uzyskuje się niższą twardość, ale równocześnie w stopiwie nie występują pęknięcia. Stopiwo elektrod EN200, EN350 i EN450 zawiera przeważnie węgiel, mangan i chrom jako składniki utwardzające, natomiast elektrody EN400Mn tworzą stopiwo o składzie chemicznym zbliżonym do wysokomanganowej austenitycznej stali, zawierającej ~12°/» Mn i do 1®/. C. Twardość HB odpornego na ścieranie stopiwa z elektrod EN400Mn bezpośrednio po napawaniu wynosi ~200H-220, twardość HB ~400 uzyskuje się po przekuciu.
Do napawania części nie wymagających podwyższonej twardości stosuje się też często elektrody połączeniowe (EP52-28). Elektrody te, a zwłaszcza zasadowe EP-49-29 stosowane są również do wykonywania pierwszej warstwy (miękkie podłoże), względnie nawet kilku pierwszych warstw przy napawaniu wielowarstwowym, przy czym dopiero ostatnią warstwę układa się elektrodami o dużej twardości.
Do gazowego napawania części maszyn i urządzeń stosuje się czasem w kraju druty AE70 o twardości stopiwa HB ~ 200, AE100 o twardości stopiwa HB ~ 280 i druty AE150 o twardości stopiwa HB ~ 400-450 oraz do napawania szyn kolejowych druty „Tor” (twardość HB ~ 300). Skład chemiczny drutów do gazowego napawania podano w tabl. II. Produkcja tych drutów jest coraz bardziej ograniczana, ze względu na stosowanie do napawania otulonych elektrod.
Gazowe napawanie znajduje zastosowanie przy napawaniu szyn kolejowych, szczególnie przy wytartych i wybitych główkach szyn oraz przy rozjazdach kolejowych. Przy łukowym napawaniu bowiem napawane warstwy mają skłonność do odrywania się, powodowanego dużą zawartością węgla (0,5% C) w szynach kolejowych. Stąd też części szyn przeznaczone do łukowego napawania wymagają wstępnego podgrzania (temperatura 200-R-350°C). DO łukowego napawania szyn stosuje się elektrody EN200, EN350.